عمرا اگه به گرد پای من برسی عمرا حتی فکرش را هم نکننوشته اصلی توسط Hadi
من یه پا روانشناس م
آره منم همین حس و حالو دارم اما نه توی سال 68 تو دهه 70والا ما سال 68 خداشاهده 5 سالمون بود عمه ام خدا بیامرز اسمش رقیه بود تخم مرغ رنگی درست میکرد کلی ذوغ میکردیم پسته پیدا نمشد نخودچی بود که سه کیلو بهش نمک آویزون بود کشمش بود که پاستیل بود انگار اصل به دندون نمیرفت ولی خداییش یادمه عین بچه آدم میشستیم یه جا طرف میگفتش ما شاالله چقدر بچه عاقل آرومی دارید
بیا کنارم سرو ناز بی تاب بیا کنارم زیر طاق مهتاب
عطش ببازیم به نسیم دریا غزل برقصیم تا طلوع فردا
بیا کنارم ساقه ی بهاره رو فرش برگ و پولک ستاره
خمار شعرم می شکنه پیش تو عجب شرابی نفس تو داره
زندگی یک جهنم است
اگه دائم به نداشته هایت فکر کنی
خب دیگه تو یچند سال از ما بزرگ تری ..
با ساقیش سر کله زدم هر خونه ای بگی رفتم شهرستان های زیاد رفتم معامله کردم اووووووووووه طرف حرف بزنه میفهم چی تو کله اشهخب دیگه تو یچند سال از ما بزرگ تری ..
معلومه استاد جیب طرف خالی میکنیبا ساقیش سر کله زدم هر خونه ای بگی رفتم شهرستان های زیاد رفتم معامله کردم اووووووووووه طرف حرف بزنه میفهم چی تو کله اشه
نمی دونید با ساقی سر و کله زدن یعنی چی
نمی دونید زد و بند کردن چجوریه ...
یکی هم بود
که پنجره جمع میکرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
می کررررم نیه بولبوله ک و سمن یه پا روانشناس م
در حال حاضر 166 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 166 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
