ماییم و می و مطرب و این کُنجِ خرابنوشته اصلی توسط Clint
گر ما می و معشوقه گزيديم چه باك..؟
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب ...
ماییم و می و مطرب و این کُنجِ خرابگر ما می و معشوقه گزيديم چه باك..؟
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
اول سه طلاقِ عقل و دین خواهم داد...ماییم و می و مطرب و این کُنجِ خراب
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب ...
پول ، پول ، پول ...یک دیوث صدا زخمی داشتیم که گاهی اوقات به درد میخورد..
اونم خودشو به گا داد و درگیر سیاست و سینما شد و مثال باقی دوستان تضاد پیشه کرد.. حتی خاطره بازی هم نمیشه باهاش کرد...
توف توی زندگی...
همه چی رو از بین می بره
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
بازگشت من به سوی اوست...
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
هر چند که رنگ و بوی زیباست مرااول سه طلاقِ عقل و دین خواهم داد...
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
چون دَر گذرم، به باده شویید مرا..هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا ...
تلقين ز شراب ناب، گویید مرا..
خواهید به روز حشر یابید مرا..
از خاکِ درِ میکده جوييد مرا...
گر یک نفست ز زندگانی گذردچون دَر گذرم، به باده شویید مرا..
تلقين ز شراب ناب، گویید مرا..
خواهید به روز حشر یابید مرا..
از خاکِ درِ میکده جوييد مرا...
مگذار که جز به شادمانی گذرد
هشدار که سرمایه سودای جهان
عمرست چنان کش گذرانی گذرد ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
تا کی ز چراغ مسجد و دود کنشت..؟گر یک نفست ز زندگانی گذرد
مگذار که جز به شادمانی گذرد
هشدار که سرمایه سودای جهان
عمرست چنان کش گذرانی گذرد ...
تا کی ز زيان دوزخ و سود بهشت..؟
رو بر سر لوح بين که استاد قضا..
اندر ازل آن چه بودنی است نوشت...
هر وقت اعصابتون به غایت تخمی بود و دل به تنگ امده بود...
وضو بگیرید و سیگاری روشن کنید و این رباعی رو بخونید و فکر کنید و کام بگیرید:
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود،
نی نام ز ما و نه نشان خواهد بود..
زين پيش نبوديم و نبد هیچ خلل،
زين پس چو نباشيم همان خواهد بود...
افلاک که جز غم نفزایند دگرتا کی ز چراغ مسجد و دود کنشت..؟
تا کی ز زيان دوزخ و سود بهشت..؟
رو بر سر لوح بين که استاد قضا..
اندر ازل آن چه بودنی است نوشت...
ننهند بجا تا نربایند دگر
ناآمدگان اگر بدانند که ما
از دهر چه میکشیم نایند دگر ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 147 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 147 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول