نوای نوایی خاموش شد/ استاد دوتار خراسان درگذشت

[ehsansalehi]

غلامعلی پورعطایی، نوازده دوتار و خواننده آوازها و نغمه های خراسان از دنیا رفت.




پیشکسوت موسیقی نواحی خراسان که مدتی بود با عفونت ریه و سنگ صفرا دست و پنجه نرم می‌کرد و مدتی را هم در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بستری شده بود، روز شنبه، 12 مهرماه، در سن 73 سالگی درگذشت.


این هنرمند طی چند ماه اخیر با سردردهای عجیبی مواجه شده بود و از درد کمر و گردن رنج می‌برد.

«نوایی نوایی» از آثار شاخص این هنرمند محسوب می‌شود. غلامعلی پورعطایی متولد سال 1320 و بازنشسته آموزش و پرورش بود.
اهالی تربت‌جام او و نوای دوتارش را خیلی خوب می‌شناسند؛ خودش می‌گفت: «دوتار ساز دل است. هیچ‌کس از عبارت دوتارنوازی استفاده نمی‌کند و همه می‌گویند؛ دوتارزنی. دوتار را می‌زنند، ولی بقیه ساز‌ها را می‌نوازند. دوتار یک جور فریاد است اما این زدن به معنای خشونت نیست. بیشتر جوشش و عصیان روح است. روال دوتار‌زدن اینگونه است که از یک دعوا شروع می‌شود و به آشتی ختم می‌شود.»

[mahdi]

[yasin6]

خدا رحمتش کنه

[Fanom]

یه ترانه ای بود ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من ....اینقدر که با احساس میخوند آدم کف میکرد جزو آخرین اساتید خراسان بود

[Shahin]

یه ترانه ای بود ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من ....اینقدر که با احساس میخوند آدم کف میکرد جزو آخرین اساتید خراسان بود

خدا بیامرزدش
من این آهنگ رو نشنیده بودم

[*_*]

بازخوانی نوایی توسط یه دختر خارجی که اصلا فرهنک ما خراسونی رو ها رو هم نمیدونه ولی موسیقیش خیلی نزدیکه عالی اجرا کرده با این که ایرانی بلد نیست حتما دانلود کنید هزینشم یه فاتحه واسه روح استاد غلامعلی پور عطایی(نوایی)

[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]

[*_*]

خراسان بی اب و علف همونطور که تو نقشه کوشه نشینه استادهای کمی درونش هست که اون ها هم مثه خراسان کوشه نشینن و سر وصدا نمیکنن اسم وعکسشون رو نمیتونی رو جلد مجله ها ببینی ولی کلمه استاد لایقشونه نوایی کنار دوتارش تو بیمارستان امام رضا که یه بیمارستان دولتی هم هست و خیلی معمولیه فوت شد و باز هم در کوشه نشینی

[MaMaTiR]

[mahdi]

خراسان بی اب و علف همونطور که تو نقشه کوشه نشینه استادهای کمی درونش هست که اون ها هم مثه خراسان کوشه نشینن و سر وصدا نمیکنن اسم وعکسشون رو نمیتونی رو جلد مجله ها ببینی ولی کلمه استاد لایقشونه نوایی کنار دوتارش تو بیمارستان امام رضا که یه بیمارستان دولتی هم هست و خیلی معمولیه فوت شد و باز هم در کوشه نشینی

[pangabi]

هنرمندا همیشه غریب بودن توو این مملکت . فقط زمانی که بمیرن همه یادشون میوفته عه اینم وجود داشت .